Baja baja Coca Cola
Door: Joëlla
29 Juni 2011 | Peru, Cuzco
Allereerst dank voor alle reacties! Ook aan de familie van Iris, ik heb het allemaal doorgegeven ;)
Afgelopen week zijn wij met zn 2tjs naar Tipon gegaan en hebben we gezocht naar een oplossing om bolivia binnen te komen. Er waren grote problemen bij Puno, de doorsteek naar bolivia met de bus, waardoor we moesten kijken of een vlucht misschien wat zou zijn. Tegen de tijd dat we er een hadden gevonden die wij kwa prijs en tijdstip goed genoeg vonden, waren de problemen al weer opgelost. Iris wilde graag lago titicaca op en daarom hebben we via mijn oude school een soort ¨tour¨ geregeld. Ze is vanmorgen om iets van 8 uur met de bus vertrokken, wat ervoor heeft gezorgd dat we vroeg op moesten na een lange avond dansen. Natuurlijk ben ik even mee gegaan naar het busstation, want om daar in je eentje heen te gaan is niet de van het. Taxi genomen en gesleept met de zware backpack van Iris dan maar :p (de mijne weegt zo´n 2 a 3 kilo meer, dus ik mag niet klagen. Respect voor Iris dr inpakken! Ik wou dat ik dat kon :) ) Vervolgens ben ik terug naar het hostal gegaan, waar ik op mijn dooie gemak van een 2 persoons naar een 1 persoonskamer ben gegaan. Even alle spullen slepen dus, en nog maar even mijn bed in gedoken. Sinds gisteravond weer niet helemaal lekker (draaierig etc), maar dat is kennelijk ¨the story of my peruvian life¨. Toen ik echter wilde douchen, bleek dat ik de douche weer even niet te snappen, want ik kreeg alleen maar ijs en ijskoud water eruit. Brrrrrr it was cold in there, there must be some Joella in the atmosphere ;) (even een inside joke voor de mensen van vorig jaar). Dan maar niet douchen, want kennelijk zat mijn haar nog hetzelfde als gisteravond. Niemand die het zal merken (deo opgedaan, dat wel!). En net nog even met mijn moeder geskyped.
Gister hadden Iris en ik een drukke dag. We zijn allereerst naar Asvin gegaan. Het schooltje waar ik vorig jaar heb les gegeven met Wieke en Sylvie. Eerst lopend naar de plek gegaan waar we ons geliefde volle mini busje konden nemen. De busjes waren echter minder frequent dan dat ik me kon herinneren, en ook kwa grootte was er wat veranderd. Ik kon zowaar staan in de bus! En later ook nog een redelijk chille zitplek gevonden. Baja baja baja! Sube sube sube! Vamos! En eenmaal bij de winkel met ¨Coca cola¨ erop, roepend: ¨BAJA COCA COLA¨. Hup uit de bus en toen naar Asvin gelopen. Iris melde nog even dat dit toch écht wel de middle of nowhere was. En daar heeft ze ook wel gelijk in. helemaal als je het modderpaadje naar de school nog moet afleggen en de viezige honden al op je afrennen. Bij het schooltje aangekomen viel mijn mond even open van verbazing. Er was zowaar een tweede gebouw bijgebouwd!!! Tegenover het ene gebouw van 4 klaslokaaltjes stond een spiksplinternieuw ander gebouw. En daarnaast zag ik vanuit mijn ooghoek een glijbaan, een schommel en een soort klimrek. Jeutje.. dat gaat snel in een jaar..
Vervolgens kwam Orti uit de keuken lopen en die ¨kende¨ mij ook nog. Meteen aan het werk gezet, ook iris. De bekertjes gevuld met een soort mix tussen gelatine en vla, in paarsige kleur, gemaakt van paarse mais. Geen chicha, voor de kenners onder ons, maar iets kindvriendelijks :) Dit uitgedeeld aan de lieve kindertjes, met een broodje erbij. Ik zelf ook wat gegeten van de heerlijke brei, en daarna nog banaantjes uitgedeeld. Schoongemaakt en toen mochten we weer even met de kinderen spelen. Deze keer geen paardje rijden op mijn rug, of rondjes draaien tot je rug het begeeft en je hersenen niet meer geheel op dezelfde plek zitten als voorheen. Nee. Deze keer dus gewoon op de kindvriendelijke speeltoestellen. Helaas moet ik meededelen dat ik onze springtouwen en voetballen nergens heb gezien. Jammer jammer jammer. Wie weet gebruiken ze het wel, alleen niet vandaag. Lets hope so.
O en daar waar de ballen meestal naar de afgrond gingen (een soort mini kloof achter de school), stond nu een flink hek dat de meeste ballen wel tegenhield. Ook was er een pad gebouwd voor de kinderen die aan de andere kant van de ¨kloof¨ woonden. O (jeetje wat ben ik enthousiast!), en ze waren ook bezig een nieuwe wc voorziening te maken. Groter en misschien wel ook met een wasplek. Voor de rest waren er maar weinig, zeg geen, kinderen die mij herkenden. Ik had ook moeite om mijn kinderen te onderscheiden, want ze hadden allemaal al een erg ander gezicht. Aristofanis, thomás, luis en de tweeling Luis .. en Luis... kon ik nog wel herkennen. Met de tweeling gaat het trouwens net zo slecht als vorig jaar. Maar david en zijn vrouw zijn nu aan het kijken of ze hen misschien in huis kunnen nemen, aangezien hun vader nog steeds een constante factor van alcohol in zijn lijf heeft.
Dat was het voor deze keer, hopelijk tot over 2 weken ofzo. Aanstaande vrijdag vertrek ik naar puno en daarna naar bolivia met iris. Om eerlijk te zijn kost het schrijven van dit blog mij de grootste moeite, aangezien het buiten zo onwijs lekker weer is. Dus daar ga ik nog maar even van genieten.
Liebe grüsse!
Afgelopen week zijn wij met zn 2tjs naar Tipon gegaan en hebben we gezocht naar een oplossing om bolivia binnen te komen. Er waren grote problemen bij Puno, de doorsteek naar bolivia met de bus, waardoor we moesten kijken of een vlucht misschien wat zou zijn. Tegen de tijd dat we er een hadden gevonden die wij kwa prijs en tijdstip goed genoeg vonden, waren de problemen al weer opgelost. Iris wilde graag lago titicaca op en daarom hebben we via mijn oude school een soort ¨tour¨ geregeld. Ze is vanmorgen om iets van 8 uur met de bus vertrokken, wat ervoor heeft gezorgd dat we vroeg op moesten na een lange avond dansen. Natuurlijk ben ik even mee gegaan naar het busstation, want om daar in je eentje heen te gaan is niet de van het. Taxi genomen en gesleept met de zware backpack van Iris dan maar :p (de mijne weegt zo´n 2 a 3 kilo meer, dus ik mag niet klagen. Respect voor Iris dr inpakken! Ik wou dat ik dat kon :) ) Vervolgens ben ik terug naar het hostal gegaan, waar ik op mijn dooie gemak van een 2 persoons naar een 1 persoonskamer ben gegaan. Even alle spullen slepen dus, en nog maar even mijn bed in gedoken. Sinds gisteravond weer niet helemaal lekker (draaierig etc), maar dat is kennelijk ¨the story of my peruvian life¨. Toen ik echter wilde douchen, bleek dat ik de douche weer even niet te snappen, want ik kreeg alleen maar ijs en ijskoud water eruit. Brrrrrr it was cold in there, there must be some Joella in the atmosphere ;) (even een inside joke voor de mensen van vorig jaar). Dan maar niet douchen, want kennelijk zat mijn haar nog hetzelfde als gisteravond. Niemand die het zal merken (deo opgedaan, dat wel!). En net nog even met mijn moeder geskyped.
Gister hadden Iris en ik een drukke dag. We zijn allereerst naar Asvin gegaan. Het schooltje waar ik vorig jaar heb les gegeven met Wieke en Sylvie. Eerst lopend naar de plek gegaan waar we ons geliefde volle mini busje konden nemen. De busjes waren echter minder frequent dan dat ik me kon herinneren, en ook kwa grootte was er wat veranderd. Ik kon zowaar staan in de bus! En later ook nog een redelijk chille zitplek gevonden. Baja baja baja! Sube sube sube! Vamos! En eenmaal bij de winkel met ¨Coca cola¨ erop, roepend: ¨BAJA COCA COLA¨. Hup uit de bus en toen naar Asvin gelopen. Iris melde nog even dat dit toch écht wel de middle of nowhere was. En daar heeft ze ook wel gelijk in. helemaal als je het modderpaadje naar de school nog moet afleggen en de viezige honden al op je afrennen. Bij het schooltje aangekomen viel mijn mond even open van verbazing. Er was zowaar een tweede gebouw bijgebouwd!!! Tegenover het ene gebouw van 4 klaslokaaltjes stond een spiksplinternieuw ander gebouw. En daarnaast zag ik vanuit mijn ooghoek een glijbaan, een schommel en een soort klimrek. Jeutje.. dat gaat snel in een jaar..
Vervolgens kwam Orti uit de keuken lopen en die ¨kende¨ mij ook nog. Meteen aan het werk gezet, ook iris. De bekertjes gevuld met een soort mix tussen gelatine en vla, in paarsige kleur, gemaakt van paarse mais. Geen chicha, voor de kenners onder ons, maar iets kindvriendelijks :) Dit uitgedeeld aan de lieve kindertjes, met een broodje erbij. Ik zelf ook wat gegeten van de heerlijke brei, en daarna nog banaantjes uitgedeeld. Schoongemaakt en toen mochten we weer even met de kinderen spelen. Deze keer geen paardje rijden op mijn rug, of rondjes draaien tot je rug het begeeft en je hersenen niet meer geheel op dezelfde plek zitten als voorheen. Nee. Deze keer dus gewoon op de kindvriendelijke speeltoestellen. Helaas moet ik meededelen dat ik onze springtouwen en voetballen nergens heb gezien. Jammer jammer jammer. Wie weet gebruiken ze het wel, alleen niet vandaag. Lets hope so.
O en daar waar de ballen meestal naar de afgrond gingen (een soort mini kloof achter de school), stond nu een flink hek dat de meeste ballen wel tegenhield. Ook was er een pad gebouwd voor de kinderen die aan de andere kant van de ¨kloof¨ woonden. O (jeetje wat ben ik enthousiast!), en ze waren ook bezig een nieuwe wc voorziening te maken. Groter en misschien wel ook met een wasplek. Voor de rest waren er maar weinig, zeg geen, kinderen die mij herkenden. Ik had ook moeite om mijn kinderen te onderscheiden, want ze hadden allemaal al een erg ander gezicht. Aristofanis, thomás, luis en de tweeling Luis .. en Luis... kon ik nog wel herkennen. Met de tweeling gaat het trouwens net zo slecht als vorig jaar. Maar david en zijn vrouw zijn nu aan het kijken of ze hen misschien in huis kunnen nemen, aangezien hun vader nog steeds een constante factor van alcohol in zijn lijf heeft.
Dat was het voor deze keer, hopelijk tot over 2 weken ofzo. Aanstaande vrijdag vertrek ik naar puno en daarna naar bolivia met iris. Om eerlijk te zijn kost het schrijven van dit blog mij de grootste moeite, aangezien het buiten zo onwijs lekker weer is. Dus daar ga ik nog maar even van genieten.
Liebe grüsse!
-
29 Juni 2011 - 19:42
Jo De Visser:
O en we blijven natuurlijk gewoon doordansen :P Salsa salsa en nog meer salsaaaaa! -
29 Juni 2011 - 20:18
Pauline:
Hoi Joëlla en Iris,
Leuk om weer over jullie belevenissen te kunnen lezen. Zo krijgen we enigszins een beeld bij hetgeen jullie daar zo ver weg allemaal meemaken.
Gelukkig kunnen jullie naar Bolivia.
Geniet van je laatste dag in Cuzco en alvast veel plezier en nieuwe indrukken in Bolivia.
Doe Iris de groeten van ons en uiteraard weer een kus voor jullie beiden.
Dag meiden!!
xxx van het thuisfront
-
29 Juni 2011 - 20:35
Wieke IJbema:
Lieve Jo!
Wauwwww, ik zat met open mond je verhaal te lezen over Asvin. Inderdaad ongelooflijk dat ze dat allemaal in een jaar voor elkaar hebben gekregen. Wel spijtig om te horen dat ze onze spullen alweer hebben weggedumpt (ik geloof er niet zo in dat ze 'toevallig' niet gebruikt werden :P)... En wat jammer dat zo weinig kinderen je herkenden. Maar ach, die hebben natuurlijk ook het afgelopen jaar elke maand andere vrijwilligers gezien. Ik hoop snel wat foto's te zien van de nieuwe school! :D
Verder goed om te horen dat je het zo naar je zin hebt! Ennuh, ga genieten van Bolivia want ik vond Bolivia misschien nog wel toffer dan Peru. Je gaat ook naar Salar de Uyuni neem ik aan?
Hou je taai! :D
Liefs xx -
29 Juni 2011 - 20:39
Yolanda:
Schrijf maar gauw weer iets. Dan heb ik weer iets leuks te lezen.
dikke kus -
30 Juni 2011 - 06:24
Sylvie:
Hoooi!
Ik word lekker een trouwe volger van je blog, zo ontzettend leuk om dit weer te lezen. Bedankt voor je gedetailleerde beschrijving van Asvin! Fijn dat ze het steeds beter hebben. Heb je daar veel foto's gemaakt? Ben benieuwd of 'mijn' kindjes er nog waren. Dat zal wel niet, die zaten in het laatste jaar... Jesus, Daniela, Gricelda. Diviertete en Bolivia! Se van a la selva? :) Besos! -
30 Juni 2011 - 07:52
Samira:
Heej joella!
Dat klinkt allemaal fantastisch :)
veel plezier in Bolivia
xxx Sam
-
30 Juni 2011 - 19:15
Bert En Hanna:
hallo joella
leuk om je verslag te lezen.
knap hoor om dit allemaal bij te houden. het zal wel een leuk weerzien zijn geweest met de kinderen. succes verder en we lezen het wel weer. doeg -
30 Juni 2011 - 20:26
Inge/Ingrid:
Hoi Joella,
Ik probeer je reis een beetje te volgen nu ik wat bijgekomen ben van de studie!
Leuk wat je vertelt over het schooltje! Zo wordt je blog een kleine documetaire.
Geniet ze en veel plezier in Bolivia!
Inge/Ingrid
-
01 Juli 2011 - 09:52
Olga:
Hoi Joëlla,
Wat een mooi verhaal. ben je nu in Bolivia? En waarom gaat Iris in haar eentje een berg op? Veel liefs,
Olga
PS: het is kort want ik ga nu examen spaans doen! :P -
07 Juli 2011 - 17:55
Terry:
hoi lieverd, zoals beloofd: dit zijn de werelderfgoed dingen in Bolivia:
Fuerte de Samaipata, historisch centrum van Sucre, jezuieten missies van de Chiquitos, nationaal park noel kempff mercado, Potosi, Tiwanaku. Ik hoop dat jullie er iets aan hebben. groetjes! -
24 Juli 2011 - 18:37
Opa En Oma:
Joella, we hebben ontzettend genoten van je reisverslagen. Onze grote kleindochter, We hebben het hondje mee en Banjer zegt je ook gedag. Groetjes en een hele dikke kus van opa en oma, Dag schat tot gauw! -
24 Juli 2011 - 18:38
Oma:
nog even dit: ik wens je heel veel sterkte met je mankementjes, gewoon volhouden, dag lieverd. dikke zoen!
