De dagen van de vage magen

Ik moet helaas een correctie doorvoeren in mijn vorige blog, eigenlijk had de titel moeten zijn: Bolivia: onzekere bootjes en ik wil het al helemaal niet hebben over de bussen.

Dit komt omdat wij in 3 dagen, waarvan wij er maar 2 reizende waren, 2 kapotte bussen waren tegengekomen. Wij zaten zelf ook ín die bussen toen het drama zich elke keer voordeed. De eerste keer was van Tupiza naar Uyuni, waarbij de 30 jaar oude bus het begaf toen we omhoog moesten klimmen. Het gevolg was dat we met zn allen in de goot hebben gezeten, 2 uur wachten op een nieuwe bus. Deze kwam gelukkig en heeft ons met enige vertraging toch in uyuni weten te brengen. Het tweede bus rampscenario deed zich voor tussen Oruro en Iquique. We wilden van bolivia naar chili gaan en de grens sluit om een bepaalde tijd. Na een uurtje rijden begaf de accu het en zaten we in de pre-atacama woestijn vast. Warmte, wind en wachten. Twee en een half uur verder kwam er een monteur die de accu weer deed leven.
Tot zover de bussen.
We zijn ook nog met een trein voor de verandering geweest, die ons goed beviel en waarbij we onderweg nog langs een meer kwamen met wilde flamingos. Prachtig!

Dit blog is en wordt een beetje een puinhoop, want mijn concentratie vermogen is erg laag en mijn energielevel is nog lager. Dit komt omdat ik sinds een paar dagen officieel ziek ben verklaard. Jeej! Al sinds puno (3 weken geleden) loop ik rond met een maag die vaag doet en sinds anderhalve week loop ik met een voedselvergifiging. Kennelijk was de kip in Tupiza niet echt de van het. Nadat we een helse reis hadden gemaakt van bolivia, via chili naar peru, zijn wij afgelopen zondag dan eindelijk in arequipa aangekomen. De volgende dag ben ik meteen naar een clinica (ziekenhuis, maar dan prive en even ietsjes netter allemaal) gegaan. Daar heb ik 3 uur lang (!) aan een infuus gelegen. Ik was kennelijk helemaal uitgedroogd en had ook een antibioticakuur nodig. Na de labuitslagen te hebben gehoord begreep ik ook wel waarom. Ik liep inderdaad al lange tijd met een bacterie rond, had inderdaad een voedselvergiftiging en kennelijk had ik ook een Piet parasiet in me. Of meerdere.. dat was me niet geheel duidelijk. In ieder geval, die moest eruit. De medicijnen hebben me de afgelopen dagen al geholpen om ontzettend vaak naar de wc te gaan en deze medicijnen moet ik nog 2 dagen lang blijven slikken. Heerlijk om ziek te zijn :)
Om het ons nog enigzins aangenaam te maken (iris voelt zich ook niet altijd even lekker), zitten we deze keer in een 3 sterren hostal. Enige luxe mogen we nu dus verwachten: altijd warme douche, schoonheid (hygiene), tv, heerlijk bed en ontbijt. O en elke dag lig ik uit te rusten op het terrasje in de zon. Ik zei al: heerlijk om ziek te zijn :p

Totzover dit verhaal, binnekort weer een verhaal met avonturen in plaats van ziekte hopelijk.
Liefss,
Jo